Ten rozdział pokaże ci krok po kroku jak zaktualizować Fedorę w przypadku udostępnienia nowej wersji. Okres wydawniczy tej dystrybucji wypuszcza nową odsłonę dystrybucji co pół roku. Proces aktualizacji przebiega w kilku prostych krokach. Do wykonania tej procedury potrzebne jest konto z uprawnieniami administratora.
UWAGA w przypadku upgrade do wersji BETA!
W przypadku, gdy system jest w wersji beta może być niestabilny. Upgrade wykonujesz na własne ryzyko.
Gdy wersja beta przejdzie w wersję stabilną nie trzeba wykonywać żadnych dodatkowych kroków – wystarczy zaktualizować system standardowym sposobem.
Proces pełnej aktualizacji systemu Fedora
Przed rozpoczęciem należy zaktualizować obecnie zainstalowane pakiety w systemie Fedora. Do tego celu użyj komendy: sudo dnf upgrade --refresh
Usuń wszystkie nieużywane pakiety przy pomocy komendy: sudo dnf autoremove
Proces aktualizacji systemu wymaga zainstalowania paczki dnf-plugin-system-upgrade. Zainstaluj ją komendą: sudo dnf install dnf-plugin-system-upgrade
Aby rozpocząć proces aktualizacji systemu należy wykonać komendę: sudo dnf system-upgrade download --releasever=XX Gdzie XX to numer wersji do której ma zostać zaktualizowany system – dla przykładu: sudo dnf system-upgrade download --releasever=38 System zapyta się, czy na pewno wykonana została aktualizacja wszystkich pakietów w systemie. Jeśli tak, odpowiedz twierdząco wciskając odpowiedni klawisz i potwierdzając Enterem.
Po dłuższej chwili system zasugeruje pakiety jakie zostaną pobrane – ich ilość oraz całkowity rozmiar pobierania. Potwierdź chęć pobierania wciskając odpowiedni klawisz i potwierdzając Enterem.
Rozpoczyna się pobieranie. W zależności od posiadanego łącza może to potrwać od kilku do kilkudziesięciu minut.
System zapyta o import klucza (lub kilku kluczy) – odpowiedz na wszystkie twierdząco.
Aby rozpocząć właściwy proces aktualizacji systemu uruchom ponownie system przy pomocy komendy: sudo dnf system-upgrade reboot Na ekranie pojawi się wskaźnik postępu. Podczas pracy nie można wyłączać komputera.
Jeśli proces aktualizacji powiedzie się możesz cieszyć się zaktualizowaną Fedorą do nowej wersji!
Rozwiązywanie problemów
Jak w każdym większym procesie aktualizacji nie wszystko może się udać. W tym celu zebrałem spotkane przeze mnie problemy mające miejsce w trakcie aktualizacji systemu.
Problem 1
System nie rozpoczął aktualizacji po wpisaniu komendy: sudo dnf system-upgrade reboot Komputer uruchomił się ponownie, mignął oknem aktualizacji, po czym uruchomił poprzednią wersję Fedory.
Rozwiązanie 1
Należy przeczytać logi przy pomocy komendy journalctl -xe
Jeśli znajduje się tam wpis:
Problem: Działanie spowodowałoby usunięcie tych chronionych pakietów:
Rozwiązaniem może okazać się ponowne uruchomienie komendy:
Ten rozdział pokaże ci krok po kroku jak zainstalować dystrybucję Fedora na komputerze. Poradnik oparty jest na wersji Workstation (pulpit Gnome). Istnieją również inne środowiska graficzne, w tym przeznaczone dla słabszych komputerów – ich spis znajdziesz w rozdziale Pobieranie obrazu systemu Fedora.
UWAGA!
Proces instalacji może się różnić w przypadku wybrania innego środowiska graficznego niż przedstawiony w tym rozdziale.
Po uruchomieniu komputera z płyty DVD lub dysku USB na ekranie pojawi się menu bootowania systemu Live. Wybierz jedną z dwóch dostępnych opcji. Pierwsza opcja uruchomi nośnik od razu, druga – poprzedzi uruchomienie weryfikacją poprawności danych na nośniku (w przypadku płyty DVD lub wolnego nośnika USB może to trochę potrwać).
UWAGA!
Jeśli nośnik nie uruchomił się, sprawdź ustawienia kolejności bootowania nośników w BIOS/UEFI lub skorzystaj z Boot Menu, jeśli twoja płyta główna posiada taką opcję.
Po uruchomieniu nośnika ukaże się okno powitalne, w którym możesz przetestować dystrybucję lub ją zainstalować. W tym poradniku przestawiona została instalacja, więc sugerujemy, abyś wybrał opcję Install to Hard Drive.
Uruchomienie instalatora pozwoli ci wybrać język systemu podczas instalacji. Po wybraniu kliknij na przycisk Kontynuuj.
W kolejnym kroku możesz dostosować ustawienia instalowanego systemu. Ustawienie dotyczące języka instalatora automatycznie sugeruje domyślne wartości dla klawiatury oraz daty i czasu. Możesz te ustawienia zmienić w tym momencie (patrz punkt 5 i 6) lub pozostać przy sugerowanych (przeskocz do punktu 7).
Po wybraniu ustawień klawiatury możesz dodać lub usunąć układy klawiatury. Kliknij na przycisk +, aby dodać układ, –, aby usunąć, przyciski ˄ i ˅ przestawiają ich kolejnosć. Z prawej strony możesz przetestować wybrany układ klawiatury. Po zakończeniu kliknij na przycisk Gotowe.
Po wybraniu ustawień daty i czasu możesz wskazać obowiązującą strefę czasową, jak również zarządzać ustawieniami czasu sieciowego. Po zakończeniu kliknij na przycisk Gotowe.
Po wybraniu opcji Miejsce docelowe instalacji rozpocznie się partycjonowanie dysku twardego.
UWAGA!
Partycjonowanie dysku jest najtrudniejszym momentem instalacji, który poważnie ingeruje w dane znajdujące się na dysku twardym. W przypadku instalacji obok Windowsa i/lub gdy instalujesz system pierwszy raz koniecznie wykonaj kopię zapasową danych!
Nieprawidłowe użycie może spowodować utratę zapisanych danych. Każdą akcję podejmujesz na własną odpowiedzialność!
Partycjonowanie dysku można wykonać w trzech wariantach:
automatycznym,
niestandardowym,
zaawansowanym.
Tryb automatyczny
Tryb automatyczny rozdysponuje wolne miejsce na dysku. Wystarczy, że wybierzesz dysk lub dyski i klikniesz na przycisk Gotowe. Jeśli wszystko powiedzie się, instalator pozwoli kontynuować instalację.
Tryb niestandardowy
Tryb niestandardowy pozwoli tobie samodzielnie – za pomocą kreatora – rozdysponować miejsce na dysku. Wybierz dysk lub dyski, zaznacz opcję Niestandardowa i kliknij na przycisk Gotowe, aby przejść do kolejnego kroku.
W kolejnym kroku wyświetli się lista zainstalowanych systemów (o ile takowe istnieją) oraz sugestia utworzenia nowej partycji i punktu montowania.
Do wyboru są następujące opcje:
standardowa partycja (ext4 lub fat32 dla EFI)
Btrfs (domyślnie wybierany w Fedorze)
LVM
Cienkie zabezpieczanie LVM
Po wybraniu jednej z opcji klikamy na przycisk +.
Na potrzeby tego poradnika wybierzemy standardową partycję ext4.
Warto wspomnieć jak należy przydzielić miejsce na dysku.
Jeśli uruchomiłeś instalator w trybie UEFI należy utworzyć minimum dwie partycje:
partycja główna, root – z punktem montowania / – format partycji ext4 – rozmiar dowolny (minimum 15 GB)
partycja uruchomieniowa EFI – z punktem montowania /boot/efi – format partycji fat32 – rozmiar zalecany 512 MB
Jeśli uruchomiłeś instalator w trybie BIOS/Legacy wystarczy utworzyć jedną partycję:
partycja główna, root – z punktem montowania / – format partycji ext4 – rozmiar dowolny (minimum 15 GB)
Opcjonalnie możesz wydzielić inne partycje – między innymi dla katalogu domowego. Należy utworzyć takową partycję z formatowaniem ext4 o dowolnej wielkości i wskazać punkt montowania /home.
W przypadku słabszych komputerów z małą pojemnością pamięci operacyjnej zalecane jest wydzielenie przestrzeni wymiany (swap).
Zdjęcie poniżej przedstawia przykładowy końcowy efekt partycjonowania dysku metodą niestandardową w trybie BIOS/Legacy.
W przypadku pomyłki w partycjonowaniu możesz zawsze wyedytować wartości w po prawej stronie lub usunąć partycję klikając na przycisk –.
Po zakończeniu partycjonowania klinij na przycisk Gotowe. Jeśli dokonane zmiany są prawidłowe, instalator pozwoli kontynuować instalację.
Tryb zaawansowany
Po uruchomieniu opcji zaawansowanej pojawi się narzędzie BLIVET-GUI służące do zarządzania dyskami ficzycznymi i logicznymi. Tu możesz dokonywać zmian na różne sposóby, których opisanie w tym poradniku jest zbyt obszerne. Dlatego też poniżej umieszczone są trzy kluczowe zrzuty ekranu.
Przykładowy końcowy efekt partycjonowania dysku metodą zaawansowaną w trybie BIOS/Legacy:
Po zakończeniu partycjonowania kliknij na przycisk Gotowe. Jeśli dokonane zmiany są prawidłowe, instalator pozwoli kontynuować instalację.
Jeśli wszystkie opcje instalatora – Klawiatura, Data i czas oraz Miejsce docelowe instalacji – są poprawne, kliknij na przycisk Rozpocznij instalację.
Instalator rozpocznie kopiowanie plików i wstępną konfigurację systemu. To może potrwać od kilku do kilkudziesięciu minut w zależności od nośnika i sprzętu.
Po zainstalowaniu kliknij na przycisk Ukończ instalację.
Uruchom ponownie komputer – przy uruchomieniu ponownym wyciągnij płytę DVD z napędu lub odłącz podłączony pendrive.
Przed instalacją systemu Fedora istnieje prawdopodobieństwo, iż zajdzie potrzeba odpowiedniej konfiguracji oprogramowania układowego płyty głównej. W tym celu należy uruchomić ponownie komputer i po pojawieniu się ekranu POST (ang. Power On Self-Test) wcisnąć klawisz lub kombinację klawiszy odpowiadającą za wejście do BIOS/UEFI.
Najczęściej używane klawisze lub kombinacje klawiszy:
Delete
F2
F1
Fn + F2
Esc
Enter, a następnie F1 lub F2 (niektóre laptopy Lenovo)
UWAGA!
Producenci płyt głównych oraz laptopów stosują różne układy menu.
Przedstawione poniżej zdjęcia są poglądowe i mogą być inne w zależności od sprzętu.
W przypadku problemu ze zlokalizowaniem odpowiednich opcji poproś osobę doświadczoną o pomoc.
Poniżej zostaną wypisane wszystkie możliwe, alternatywne nazwy opcji, które można spotkać w oprogramowaniu układowym.
UEFI
Sekwencja bootowania
Po uruchomieniu oprogramowania układowego pierwszy raz najprawdopodobniej będziesz musiał wejść do opcji zaawansowanych (Advanced). Poszukaj takowej opcji i kliknij lub wciśnij przypisany klawisz.
Odszukujemy opcję, która jest odpowiedzialna za ustawienia (Settings). Czasami nie jest to konieczne, w zależności od producenta płyty głównej i układu menu.
Odnajdujemy opcję odpowiedzialną za ustawienie sekwencji bootowania nośników (przykładowe nazwy opcji: „Boot”, „Boot Sequence”, „Boot Priority”)
Wybieramy pierwszą opcję z listy (tu nazwana „Boot Option #1”).
Wybieramy który nośnik ma być ustawiony jako pierwszy – jako że interesuje nas pendrive to wybieramy opcję z „USB” w nazwie. Jeśli nie jest to menu wybieralne wtedy najprawdopodobniej należy posłużyć się klawiszami – najczęściej spotykanymi są: Page Up i Page Down lub + i – lub F5 i F6.
Po upewnieniu się, że sekwencja jest prawidłowa można zapisać zmiany.
Secure Boot
W przypadku trybu UEFI zalecane jest wyłączenie opcji Secure Boot.
Wejdź do UEFI, w ustawienia i odszukaj opcji powiązanych z konfiguracją UEFI/CSM lub Windows OS Configuration (nazewnictwo może się różnić w zależności od płyty głównej).
Po odnalezieniu opcji „Secure Boot” wyłącz ją (ustawienie „Disabled”).
Zapisz zmiany.
Inne opcje utrudniające instalację systemu
Poniżej znajduje się lista opcji, które mogą spowodować spore problemy przy uruchomieniu bootowalnego pendrive bądź instalacji systemu:
„Fast Boot” – może powodować całkowite pominięcie sekwencji bootowania
„SATA Mode” – ustawione jako „RAID” lub „RST with Optane” lub „RST without Optane” – może powodować problemy z instalacją – najczęściej dotyczy to braku sterownika kontrolera RAID (bardzo rzadko) lub technologii Intel Rapid Storage Technology (dość często spotykane w nowszych laptopach lub płytach głównych z wykorzystaniem dysku NVMe od Intela).
„Quiet Boot” – podobny objaw do „Fast Boot”, najczęściej pomija sekwencję bootowania z innych nośników, dodatkowo nie wyświetlając komunikatów na ekranie.
BIOS (aka. Legacy)
Sekwencja bootowania
Po uruchomieniu BIOSu ustawienia sekwencji uruchamiania nośników powinna znajdować się w zakładce Boot. W przypadku tej płyty głównej ustawienie nazywa się Boot Device Priority – inne nazwy to Boot, Boot Sequence, Boot Priority.
Po wejsciu w powyższą opcję ustawiamy kolejność dysków – na pierwszym miejscu musi znaleźć się urządzenie, z którego mamy rozpocząć instalację systemu – może być to Removable, USB, DVD-Drive, etc.
Ostatecznie lista powinna wyglądać podobnie jak na zdjęciu poniżej:
Na koniec przechodzimy do sekcji „Exit” i wychodzimy z BIOSu zapisując zmiany. Można też skorzystać ze skrótu klawiszowego – najczęściej klawisz F10.
Uwaga dodatkowa
Tak jak w przypadku UEFI może się zdarzyć, że należy zmienić tryb pracy dysku SATA. W tym celu przechodzimy do zakładki Advanced i w dziale Onboard Device Configuration ustawiamy SATA Controller Mode na IDE lub AHCI. Przykładowy screen poniżej:
Po zmianie ustawienia wychodzimy z BIOSu zapisując konfigurację.
Wybierz pendrive, na którym umieścisz zawartość obrazu ISO [1], oraz wybierz plik obrazu ISO [2]. Po wybraniu nośnika i obrazu systemu, kliknij na przycisk START [3].
Na pytanie o obraz „ISOHybrid” odpowiedz twierdząco z domyślną opcją „Zapisz w trybie Obraz ISO (zalecane)”.
Na zapytanie dotyczące pobrania Syslinux także odpowiedz twierdząco.
Rufus zapyta o format nośnika – jeśli jesteś pewny wyboru, potwierdź przyciskiem OK. Ważne! Dane na nośniku zostaną utracone!
Rufus rozpoczyna przygotowanie bootowalnego pendrive. To może chwilę potrwać w zależności od zastosowanego nośnika.
Gdy Rufus zakończy przygotowywanie nośnika zamknij okno programu. Teraz możesz użyć pendrive w celu przetestowania bądź instalacji systemu.
Z menu programu możesz wybrać wersję Fedory, dostępną do instalacji lub wskazać pobrany wcześniej plik obrazu ISO.
Jeśli wybrałeś z listy konkretną wersję systemu, pojawi się jej opis szczegółowy wraz z przyciskiem „Utwórz Live USB” – kliknij na niego, aby rozpocząć tworzenie nośnika.
Wybierz nośnik z listy [1] i kliknij na przycisk „Zapisz na dysk” [2]. Ważne! Dane na nośniku zostaną utracone!
Po sformatowaniu i utworzeniu pendrive możesz zamknąć okno programu. Możesz użyć nośnik w celu przetestowania bądź instalacji systemu.
Rozpakuj plik tar.gz i przejdź do rozpakowanego katalogu.
Kliknij prawym przyciskiem myszy na puste pole menedżera plików i wybierz opcję Otwórz tutaj terminal lub podobnie brzmiącą. Jeśli nie ma tej opcji do wyboru, otwórz terminal i przejdź do katalogu z rozpakowanym Ventoyem.
W niektórych dystrybucjach Balena Etcher może być do zainstalowania z poziomu repozytorium. Polecam zapoznać się z dostępnymi pakietami repozytorium twojej dystrybucji.
Rozpakuj pobrany plik, przejdź do katalogu z Balena Etcher i uruchom plik balenaEtcher-x.x.xxx-x64.AppImage.
(Opcjonalnie) Jeśli plik nie ma uprawnień do uruchomienia – kliknij na nim prawym przyciskiem myszy, wybierz z menu Właściwości. W zakładce Uprawnienia zaznacz opcję Wykonywalny lub podobną. Zapisz zmiany i ponownie uruchom plik.
W głównym menu wybierz opcję „Flash from file” i wskaż plik z obrazem ISO.
Gdy obraz zostanie wybrany, kliknij na przycisk „Select target”.
Wskaż nośnik, który ma zostać wykorzystany i potwierdź decyzję przyciskiem „Select”.
Po dokonaniu wyboru kliknij na przycisk „Flash!”, aby rozpocząć formatowanie nośnika. Ważne! Dane na nośniku zostaną utracone!
Program sformatuje nośnik, skopiuje zawartość obrazu na niego oraz zweryfikuje poprawność.
Po ukończeniu tworzenia nośnika możesz zamknąć okno programu i użyć nośnik w celu przetestowania bądź instalacji systemu.
dd
UWAGA!
To jest najbardziej zaawansowana metoda zapisu, używać z rozwagą!
Podłącz pendrive i otwórz terminal.
Zlokalizuj podłączony pendrive:
lsblk
W przykładzie jest to 8GB pendrive oznaczony jako sdf.
Przejdź do katalogu, gdzie pobrany został obraz systemu komendą cd. Jeśli przykładowo umieściłeś go w katalogu Pobrane wykonaj komendę:
cd Pobrane
Uruchom program dd z uprawnieniami administratora, aby rozpocząć kopiowanie. Składnia programu jest następująca:
odziom.ovh wykorzystuje "ciasteczka" (ang. cookies), dzięki którym ta strona może działać lepiej. W każdej chwili możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach swojej przeglądarki. Poprzez kliknięcie na przycisk “Akceptuję”, zgadzasz się na wykorzystanie WSZYSTKICH ciasteczek. Możesz też dostosować ustawienia lub odrzucić WSZYSTKIE ciasteczka.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duration
Description
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.
